عاقبت نان، رنگ گراني را به خود ديد.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، نان پس از کش و قوس‌هاي فراوان و همچنين تکذيب و تاييدهاي مختلف عاقبت رنگ گراني را به خود ديد. نانوايي‌ها از اين پس مجاز شدند تا به قيمت نان‌ها بيفزايند. کارشناسان در زمينه گراني قيمت نان که قوت غالب است و مصرف عام دارد تاکيد مي‌کنند که بايستي بااحتياط بيشتري تصميم گيري مي‌شد. در همين راستا تاکيد بسيار صورت گرفت که واقعي شدن قيمت نان، به نحوي صورت گيرد که به مردم فشار وارد نشود و از طريق پرداخت يارانه به مردم اين افزايش جبران شود.

در شرايطي که طبق اعلام بانک مرکزي، نرخ تورم به حدود 20 درصد رسيده است، چرا بايد قيمت نان 30 درصد افزايش پيدا کند؟ مگر حقوق کارمندان بالاتر از نرخ تورم افزايش مي يابد که نان شان بيش از اين نرخ گران تر شود؟! 

حق اين است که قيمت نان به عنوان استراتژيک ترين ماده غذايي ايرانيان، با نظام يارانه اي موجود کمتر از نرخ تورم افزايش يابد. در اين ميان دولت بايد با ارائه مشوق ها و يارانه هايي، توليد کنندگان نان از کشاورز تا نانوا را مورد حمايت قرار دهد نه اين که راحت ترين و البته بدترين گزينه ممکن را انتخاب کند.

کمتر کسي فکرش را مي‌کرد دولت بتواند با چنين شيب ملايمي قيمت‌ها را در دور دوم هدفمندي افزايش بدهد. متخصصان شيب‌سازي و کساني که خاک اين حرفه را خورده‌اند خوب مي‌دانند شيب اگر از يک حد معيني ملايم‌تر شود از وسط ترک مي‌خورد و به تدريج پوسته پوسته مي‌شود اما اين شيب‌هاي جديد نه تنها چنين مشکلي ندارند بلکه هرچه پا بخورند ملايم‌تر مي‌شوند و به تدريج انسان ديگر اصلا احساس نمي‌کند دارد روي شيب راه مي‌رود.

اميدواريم مسئولين دولت يازدهم باشعارتدبير واميد ،تدابير نا اميد کننده نينديشندوبه جاي آوردن نان در سر سفره ها ،نان مردم را هم آجر نکنند.